Van 25 maart tot en met 8 april 2017 zijn wij in Oman geweest. Dit land stond al een tijdje op ons verlanglijstje, maar omdat we verwacht hadden dat het een nogal dure bestemming zou zijn, hadden we het lang voor ons uitgeschoven. Maar dat had niet gehoeven, door het huren van een kleine auto, wildkamperen, veel wandelen en zelf koken, vielen de kosten heel erg mee. Van de 150 op de eerste dag gepinde rial (ongeveer 350 euro) hebben we na twee weken zelfs 50 rial moeten terugwisselen...
En we hebben een geweldige vakantie gehad in een prachtig land! Woestijn, bergen, zee, gemarkeerde wandelingen, supervriendelijke mensen, goede wegen, exotisch, veilig, mooie kampeerplekken en top-weer: elke dag zon en 35 tot 40 °C. Hieronder volgt een korte foto-impressie.
REISROUTE
Muscat - Wadi Shab - Wadi Tiwi - Sur - Dunes Road - Wahiba Sands - Wadi Bani Khalid - Nizwa - Tufan - Misfah - El Hamra - Bahla - Jabrin - Nizwa - Wadi Ghul - Al Ayn - Wadi Bani Kharus - Nakhal - Muscat - Bandar Khayran - Muscat
Op het vliegveld van Muscat haalden we onze huurauto op: een Toyota Yaris (geen 4WD dus...), maar wel een wat groter model dan onze eigen Toyota Yaris.
De eerste dag brachten we door in Muscat, waar we de Corniche, de souq en de oude stad bekeken. Maar het meest bijzondere was de wandeling die we maakten in de bergen direct achter de Corniche: supermooi en we kwamen helemaal niemand tegen.
Na een uitgebreid bezoek aan de supermarkt, reden we de volgende dag de drukte van Muscat uit en de bergen in, allereerst naar Quriyat, een vissersplaatsje aan de kust.
Na even afkoelen in een Sinkhole vonden we een mooie kampeerplek op Pebbles Beach, vlakbij Wadi Shab.
De volgende ochtend waren we al vroeg bij deze wadi, één van de mooiste van Oman. We moesten eerst met een bootje naar de overkant om bij het pad door deze kloof te komen.
Na een klein uurtje lopen tussen de steile, rode rotswanden kwamen we bij poeltjes waar we heerlijk konden afkoelen.
Een klein stukje verderop lag de volgende wadi, Wadi Tiwi, opnieuw rode rotsen, veel palmen en een riviertje. Supermooi en een stuk minder toeristisch dan de vorige wadi.
We lieten onze auto achter aan het begin van de wadi en liepen er een heel stuk in, deels over een smal weggetje en deels over wandelpaden. We lunchten in de schaduw van een palm, aan een falaj, een irrigatiekanaaltje.
Na een aantal uren prachtig wandelen bij ruim 35°C in de volle zon was het fijn om even af te kunnen koelen bij het riviertje.
Na nog een nachtje kamperen op Pebbles Beach reden we de volgende dag naar Sur, waar we de souq en de dhow-haven bekeken. Dhows zijn traditionele Arabische zeilboten.
Het kasteel was helaas gesloten, dus dat bekeken we alleen van de buitenkant.
Hoewel we geen tijd hadden om helemaal naar het zuiden van Oman te gaan, wilden we toch een stukje van de Dunes Road rijden, een verharde weg dwars door de woestijn.
Het bord stond er niet voor niets, regelmatig zagen we overstekende kamelen.
Mooie lunchplek gevonden, aan de Arabische Zee.
En vervolgens een mooie kampeerplek.
We reden terug naar het noorden, richting Wahiba Sands, waarbij het nog steeds uitkijken was voor overstekend wild.
Met onze 2WD auto konden we natuurlijk niet de zandduinen in, maar dat was geen probleem, we hadden onze rugzakken bij ons, dus gingen we lopend op zoek naar een mooie slaapplek.
Prachtige zandduinen, maar wel een kleine zandstorm...
..waardoor het in onze tent ook wel een woestijn leek.
Maar we stonden wel op een prachtige plek!
De volgende ochtend hoorden we iets aan een struikje knabbelen: kamelen bij de tent!!!
Terug naar de auto en op naar de volgende wadi: Wadi Bani Khalid. Het was weekend, het moment voor de lokale bevolking om massaal te gaan picknicken en zwemmen in de wadi's.
Maar wij gingen wandelen en dat deed gek genoeg helemaal niemand, dus al een paar honderd meter na de laatste poeltjes hadden we de hele woestijn voor ons alleen!
Terugblik richting het begin van de wadi.
De volgende ochtend, toen de rust was teruggekeerd, zwommen wij ook nog even in de poeltjes. De vissen knabbelden aan onze benen, maar omdat we ook bloedzuigers zagen zwemmen, zijn we niet al te lang in het heerlijk koele water gebleven.
Via Nizwa reden we naar Bahla om het fort te bekijken.
Het was groot, prachtig gerestaureerd en vooral erg rustig. We mochten overal rondlopen.
De nabijgelegen souq van Bahla.
We hebben een aantal nachten op dezelfde plek (wild)gekampeerd, in de buurt van Tufan, op een picknickplaats langs een rustig weggetje. Vanwege de warmte zetten we alleen de binnentent op. Elke ochtend braken we deze af om hem 's avonds weer op te zetten.
De kampeerplek lag centraal voor een aantal mooie wandelingen en andere bezienswaardigheden. We reden onder andere naar Misfah, het beginpunt van een wandeling in de Hajar mountains.
We klommen omhoog naar ongeveer 1500 meter en kwamen opnieuw helemaal niemand tegen.
Het was erg warm, wel 40 °C in de schaduw, maar er was nauwelijks schaduw. Gelukkig vonden we nog wel een paar boompjes om onder te lunchen.
Het indrukwekkende kasteel van Jabrin.
Bijzonder hier was dat veel vertrekken waren ingericht.
En ook hier waren we bijna helemaal alleen, dat is onze auto op de verder lege parkeerplaats!
Uit eten in Nizwa: Omaanse mandi-rijst.
Daarna nog even naar de souq.
Vooral op de vismarkt was het druk.
De laatste wandeling in de omgeving van Nizwa liepen we boven Wadi Ghul, de Grand Canyon van Oman, in het Jebel Shams gebied.
We hadden helaas een heiige dag (veel stof in de lucht), maar desondanks was het uitzicht prachtig.
We klommen bij 39 °C in 3 uur naar boven, naar Al Khitaym op 1900 meter, een parkeerplaats die (naast lopend) alleen met een 4WD te bereiken was. Tijdens de klim omhoog kwamen we helemaal niemand tegen, maar op de Balcony Trail die op de parkeerplaats begon helaas wel.
En ook het zitje voor de lunch hadden we niet voor ons alleen...
Alweer bijna beneden, groene terrassen in het droge landschap.
De bee-hive tombes bij Al Ayn...
... liggen er prachtig bij.
Via zeer goede, rustige wegen rijden we om de bergen heen naar de noordkant, via Ibri en Rustaq naar Wadi Bani Kharus en verder naar Nakhal. Daar vonden we een mooie kampeerplek in een wadi.
Het leek alsof we eenzaam stonden, maar we kregen toch onverwacht veel 'verkeer' langs de tent.
De volgende ochtend vroeg namen we een bad in de hot springs vlakbij de tent, niet alleen een zeer welkome douche, maar ook een gratis Dr. Fish behandeling.
Daarna bekeken we het mooie fort van Nakhal.
Via Muscat reden we naar Bandar Khayran, de prachtige kustlijn aan de Golf van Oman ten oosten van Muscat.
Hier vonden we de perfecte laatste kampeerplek, op een eenzaam stukje strand aan een baaitje.
De laatste dag in Oman snorkelden we nog even bij Safait Al Shaikh (koud water, bijna geen koralen, wel mooie vissen) en liepen we een laatste wandeling in Wadi Mayh.
Daarna helaas alweer terug naar het vliegveld, met nog een laatste blik op de Sultan Qaboos Moskee in Muscat, de grootste moskee van Oman.
We hebben een superleuke tijd gehad in Oman, zeker voor herhaling vatbaar!
