13 juli 2003

Fietsen naar Rome

Tijdens onze reizen kwamen we regelmatig wereldfietsers tegen (zowel 'beroemde' als minder beroemde) en hoewel zij allemaal heel erg positief waren over reizen per fiets, zagen wij onszelf dat in eerste instantie niet snel doen. Maar uiteindelijk deden alle enthousiaste verhalen ons toch besluiten om het een keer zelf te proberen, want per slot van rekening kun je niet zeggen dat fietsen niets voor je is voordat je het ook echt zelf ervaren hebt. En hoewel de mensen om ons heen vonden dat een rondje IJsselmeer dan wel voldoende ervaring zou opleveren, wilden wij een wat uitdagender route. Daarom besloten we naar Rome te fietsen. In Nederland zijn daarvoor twee beschreven fietsroutes: Benjaminse en Reitsma. Wij kozen Benjaminse vanwege de afwisseling in landen en landschappen (dat we daarmee voor de onnauwkeurigste en onsympathiekste schrijver kozen, wisten we toen nog niet). Omdat we later dat jaar op wereldreis gingen, moesten onze vakantiedagen op en daardoor hadden we 6 weken de tijd. Die hadden we ook wel nodig, omdat we vanuit Rome nog weer terug moesten fietsen naar Florence om van daaruit met de fietsbus terug naar Nederland te gaan. Uiteindelijk hebben we 2882 kilometer gefietst in 30 fietsdagen.

We vertrokken op 29 mei, een zonnige Hemelvaartsdag, bij een temperatuur van ruim 25°C. En tijdens de hele tocht hebben we dit heerlijke weer gehouden! We hebben maar één dag regen gehad, nog wel in Italië, maar verder was het elke dag zonnig en 25 tot 35°C, fantastisch fietsweer.
We waren ongetraind, want we hadden onze uitrusting (inclusief fietsen en tassen) pas kort voor vertrek compleet, maar we dachten dat we onderweg nog genoeg konden oefenen en dat bleek ook wel te kloppen. Gelukkig waren de eerste drie dagen vlak.
De route was inderdaad erg afwisselend. Na een paar dagen Nederland bereikten we via Zuid Limburg de Ardennen, waar we flink en steil moesten klimmen. Na een stukje Luxemburg bereikten we Frankrijk, waar we door de wijngaarden van de Elzas fietsten en in de Vogezen onze eerste echte pas beklommen. Na 10 fietsdagen kwamen we al aan in Basel, voor ons heel bijzonder omdat we daar normaal vaak met de auto Zwitserland binnenkomen. Via het noorden van Zwitserland fietsten we langs de Bodensee richting Liechtenstein, waarbij we onderweg nog een stukje Duitsland en een stukje Oostenrijk meepikten. Daarna kwamen de Alpen, waar we een paar 'rust'dagen namen om te wandelen (want diep in ons hart blijven we toch echt wandelaars...). Om Italië binnen te komen, moesten we over de Splügenpas, iets waar we wel een beetje tegenop hadden gezien, maar wat achteraf heel erg meeviel vanwege de geleidelijke en constante stijging. De afdaling was een heel stuk lastiger, deels door de slechtere weg in Italië, de grote snelheid en de vele haarspeldbochten. We moesten zelfs af en toe stoppen om onze velgen te laten afkoelen vanwege het vele remmen. Uiteindelijk kwamen we uit aan het Comomeer. Superleuk om in Italië te zijn, ons 9e land, na 15 fietsdagen (plus 4 rustdagen). We fietsten via de Po-vlakte naar Toscane, waar we in Siena een rustdag hielden. Daarna was het nog 4 dagen fietsen naar Rome. Na de verplichte foto op het Sint Pietersplein, parkeerden we onze fietsen op een camping en bekeken we 5 dagen lang deze prachtige stad. Daarna was het nog zo'n 500 kilometer terugfietsen naar Florence, via Assisi en Siena, waar we nogmaals een dag stopten om naar Pisa te gaan (met de trein, niet op de fiets). Na 2 dagen Florence stapten we op de bus naar Utrecht en fietsten de laatste 35 kilometer terug naar Naarden.
Al met al was deze fietsreis een fantastische ervaring. Het was niet altijd gemakkelijk, maar ook voor niet-fietsers zoals wij goed te doen: zo lang je maar blijft trappen, kom je altijd boven! Het fietsleven is eenvoudig, het enige waar je over na hoeft te denken is fietsen, eten en een kampeerplek vinden. Je bent heerlijk buiten en doordat je zo actief bent kun je eten wat je wilt zonder een grammetje aan te komen. De spieren (in benen én armen!) en de bruine kleur krijg je er gratis bij. Zeker voor herhaling vatbaar, niet ieder jaar, maar wel als afwisseling op andere manieren van reizen.


Klaar voor vertrek


In België moesten we direct behoorlijk klimmen, hier de Hoge Venen


Een obstakel in Noord-Frankrijk


Op de hoge route tussen de wijngaarden van de Elzas


Kamperen aan de Sitter, Noord-Zwitserland (jarig!)


De Alpen bereikt!


Deze foto geeft precies aan waarom er niets boven wandelen gaat


Beklimming van de Splügenpass


Het hoogste punt van de route bereikt (Splügenpass, 2117 m)


Zonnebloemen bij Cremona, Noord-Italië


Piazza del Campo in Siena


Toscane


We hebben het gehaald!!!


De Spaanse trappen, heerlijk om een paar dagen niet te fietsen


Het amfitheater van Ostia Antica


Steegje in Assisi


Kamperen aan het Lago Trasimeno op het mooiste plekje van de drukke camping (dat is het voordeel van een klein tentje)


Pisa


De Chianti-streek


Het eindpunt van onze fietstocht bereikt: Florence!