De laatste zes weken van onze wereldreis hebben we gebruikt om van Zutphen naar Barcelona te fietsen. Ons oorspronkelijke plan om vanuit India overland naar Nederland te reizen kon helaas niet doorgaan vanwege negatieve reisadviezen voor zowel Pakistan als Iran. Heel erg jammer, want we hadden ons vooral op Iran erg verheugd en zelfs al een reisgids aangeschaft. Toen we een alternatief moesten kiezen, waren er natuurlijk veel leuke opties. Maar na tien maanden met een rugzak te hebben gereisd en al regelmatig te hebben gewandeld, was fietsen op dat moment voor ons de meest aantrekkelijke en afwisselende keuze. En de route van Nederland naar Barcelona stond al een tijd op ons verlanglijstje.
Omdat we toch de tijd hadden, namen we niet de meest directe route, maar kozen we voor een ommetje via Zwitserland, Italië en de Provence. We hebben in totaal ongeveer 3000 kilometer afgelegd in 38 dagen.
REISROUTE
Zutphen - Zuid Limburg - Ardennen (BE) - Luxemburg (LU) - Moezel (DE) - Metz (FR) - Vogezen - Elzas - Basel (CH) - Bern - Kandersteg - Simplon pas - Lago Maggiore (IT) - Albenga - Monaco - Nice (FR) - Provence - Avignon - Pyreneeën - Figueres (ES) - Costa Brava - Barcelona
Omdat we toch de tijd hadden, namen we niet de meest directe route, maar kozen we voor een ommetje via Zwitserland, Italië en de Provence. We hebben in totaal ongeveer 3000 kilometer afgelegd in 38 dagen.
REISROUTE
Zutphen - Zuid Limburg - Ardennen (BE) - Luxemburg (LU) - Moezel (DE) - Metz (FR) - Vogezen - Elzas - Basel (CH) - Bern - Kandersteg - Simplon pas - Lago Maggiore (IT) - Albenga - Monaco - Nice (FR) - Provence - Avignon - Pyreneeën - Figueres (ES) - Costa Brava - Barcelona
BELEVENISSEN
Na een drukke week in Nederland die, natuurlijk naast het weerzien van familie en vaderland, vooral in het teken stond van fietsvoorbereidingen (fietsen klaarmaken voor vertrek, bagage uitzoeken en ompakken van de rugzakken in de fietstassen, ontbrekende spullen kopen, een eerste blik op de route werpen), waren we op dinsdag 4 juni klaar om op de fiets te stappen.
En in de Ardennen klommen we verder omhoog, vaak over mooie fietspaden, tot het hoogste punt van België (694 m), in de Hoge Venen.
Het weer werd er helaas niet beter op en het uitzicht op de Eifel ook niet, terwijl we langs mooie koolzaadvelden fietsten.
Precies rond koffietijd vonden we een overdekte plek om te stoppen, wat een geluk!
We fietsten parallel aan de Duits-Luxemburgse grens, nu eens in het ene land, dan weer in het andere.
Het laatste stukje Luxemburg ging langs prachtige velden vol klaprozen, waarna we via de Duitse kant van de Moezel naar Noord-Frankrijk fietsten.
Jarig! Cadeautjes in de tent in Thionville.
Na enige vertraging door gebroken spaken, fietsen we langs de Moezel verder naar het centrum van Metz.
Omdat we de vorige keer, op weg naar Rome, al over de passen van de Vogezen waren gefietst, kozen we nu voor de route langs de kanalen, ook erg mooi én een stukje vlakker.
Pas na Saverne werd het heuvelachtiger.
We kwamen door leuke dorpjes met vakwerkhuizen...
...en fietsten langzaam de wijngebieden van de Elzas binnen.
Vanuit Ribeauvillé namen we de hoge route door de wijngaarden, steil klimmen en dalen, maar erg de moeite waard.
Na een lange dag fietsen, kampeerden we vlak voor de Zwitserse grens en waren de volgende ochtend al vroeg in het centrum van Basel.
Het was heel erg leuk om weer in Zwitserland te zijn, één van onze favoriete landen, waar we regelmatig heengaan om te wandelen. Nu fietsten we in anderhalve dag naar Bern.
Vanaf Bern zagen we steeds beter de hoge bergen van het Berner Oberland liggen.
Na een dag fietsen in de bergen vanuit de tent genieten van het uitzicht en van een welverdiend bekertje wijn. Hier op de leuke, kleine camping van Blumenstein.
Na elke bocht werd de route mooier en kwamen de bergen dichterbij.
Typisch Zwitserland: prachtige bloemenweides en prachtige, witte toppen.
Na het beklimmen van een pas, bereikten we Kandersteg (1174 m).
Hier namen we twee welverdiende rustdagen, die we invulden met een activiteit die wij nog leuker vinden dan fietsen: bergwandelen.
Prachtig uitzicht op de Oeschinensee.
We hadden veel geluk met het weer, het was zonnig en erg warm.
Het grote voordeel van wandelen is dat je op de mooiste plekken ver van de doorgaande wegen kunt komen. Hier: lunchen tussen de bloemen in een alpenwei.
Om vanuit Kandersteg in Wallis te komen, moesten we 10 minuten met de autotrein door een tunnel. We vertrokken met regen, maar in Wallis was het droog!
Uitzicht op het ons welbekende Rhône-dal.
Door het Rhône-dal fietsten we via Visp naar Brig.
De volgende ochtend begonnen we al om half zeven aan de beklimming van de Simplonpas, met 2005 meter het hoogste punt van onze fietstocht. De klim viel ons mee, in minder dan drie uur fietsten we naar boven, via haarspeldbochten en tunnels. En hoewel niet onbewolkt, was het gelukkig droog.
Voorzichtig afdalen! Op naar Italië.
Na zo'n 100 kilometer fietsen, kampeerden we aan het Lago di Mergozzo, vlakbij het Lago Maggiore.
Na de grote meren kwamen we in de Po-vlakte, waar we uiteindelijk de Po overstaken.
Daarna was het snel afgelopen met het vlakke fietsen, ook al omdat alle plaatsjes op heuveltoppen lagen, hier Guarene met z'n kasteel.
Na een korte tussenstop in Alba (internetten en boodschappen doen) reden we het prachtige wijngebied van Barolo binnen.
Het landschap werd daarna steeds mediterraner en via een laatste lange afdaling vanuit de Ligurische Alpen, bereikten we uiteindelijk Albenga aan de Middellandse Zee.
Erg leuk, alweer een ander landschap, na ruim 1600 kilometer fietsen zien we voor het eerst de zee! Via de kustweg reden we vervolgens langs de Italiaanse Rivièra richting Frankrijk.
Dwars door Monte Carlo en Monaco fietsen we vervolgens naar Nice, waar we op de boulevard een kopje koffie drinken (lees: zetten) met een lekkere flan.
Al snel na Nice verliet onze route de Côte d'Azur en klommen we via de Gorges du Loup richting de Provence.
Daarna kwamen we in de bekende Gorges du Verdon. Prachtig, maar wel toeristisch en daardoor extra leuk om er juist op de fiets doorheen te gaan!
Een bijkomend voordeel was dat auto's niet mogen stoppen langs de weg, maar fietsers natuurlijk wel, dus konden we koffie zetten op een prachtig (en rustig) uitzichtpunt.
We klommen verder naar ruim 1200 meter, vanwaar we een prachtig uitzicht hadden op de felblauwe rivier diep in de Gorges en het even felblauwe Lac de Sainte Croix.
Toen we tot rivierhoogte waren afgedaald, merkten we duidelijk dat de zomervakantie was aangebroken en dat dit een populair gebied is. We hebben zelden zoveel Nederlanders bij elkaar gezien buiten Nederland...
Het toeristische plaatsje Moustiers-Sainte-Marie lieten we dus maar rechts liggen, al zag het er vanaf een afstandje wel schilderachtig uit.
Toen we een half jaar eerder op Tasmanië het grootste lavendelgebied van het zuidelijk halfrond zagen, namen we ons al voor ook dat van het noordelijk halfrond te gaan bekijken. Dat dat al zo snel zou gebeuren, wisten we toen nog niet. En al helemaal niet dat dat op de fiets zou zijn! Nu was het zo ver en het was prachtig fietsen tussen de lavendelvelden. Erg jammer dat je een foto alleen kunt bekijken, niet kunt ruiken!
In de Luberon fietsen we over een Romeinse brug uit de eerste eeuw.
In Avignon nemen we een rustmiddag om de stad te bekijken. Hier het Palais des Papes.
Een prachtige plek voor een koffiepauze, de leukste van de hele fietsreis!
Een prachtige fietsdag: heerlijk weer, rustige kleine weggetjes, leuke plaatsjes. Hier naderen we Lussan in de Languedoc-Roussillon.
Vroeg op pad en daardoor nog helemaal alleen in het mooie Val l'Hérault.
In het toeristische plaatsje St. Guilhem-Le-Désert bekeken we de abdij.
Na een drukke week in Nederland die, natuurlijk naast het weerzien van familie en vaderland, vooral in het teken stond van fietsvoorbereidingen (fietsen klaarmaken voor vertrek, bagage uitzoeken en ompakken van de rugzakken in de fietstassen, ontbrekende spullen kopen, een eerste blik op de route werpen), waren we op dinsdag 4 juni klaar om op de fiets te stappen.
Bij vertrek uit Zutphen hadden we nog al onze warme kleren nodig, want de nachttemperaturen lagen dichtbij het vriespunt.
Maar al snel werd het ruim 20 graden en konden de korte broeken en T-shirts aan. We fietsten via Arnhem en Nijmegen richting de Peel, waarbij we de grote rivieren met een pontje over moesten steken.
In twee dagen fietsten we naar Zuid-Limburg, waar het klimmen begon, ondanks een actief jaar toch weer even wennen op de fiets.
Nog even een mooi stukje voor we bij Agde de drukke kust bereiken.
Na een stukje vlak fietsen langs het Canal du Midi gaan we gelukkig al snel weer de mooie heuvels in en komen de Pyreneeën steeds dichterbij.
Vlak voor Ille-sur-Tet komen we langs de Orgues, bijzondere rotsformaties, gevormd door erosie.
In Llauro kwamen we toevallig op een Nederlandse camping terecht. We werden hartelijk ontvangen met een ijskoud biertje, wat heerlijk was na de lange klim bij 39°C. De camping had Nederlandse eigenaars én er stonden alleen maar Nederlanders. Wij namen er een rustdag en hadden vanaf onze tent een mooi overzicht over het reilen en zeilen op de camping. We vermaakten ons prima met het kijken naar onze landgenoten en hun manier van vakantie vieren.
Via een rustig pasweggetje staken we de Pyreneeën over. Het fietsen ging ons inmiddels wat makkelijker af, zodat we vooral konden genieten van het mooie landschap.
Na een nachtje wild kamperen vlak voor de grens, fietsten we Spanje binnen, ons negende land binnen 5 weken, waar de weg tot onze verbazing ineens supergoed en glad was, een wereld van verschil met het laatste stukje Frankrijk.
Al vroeg kwamen we aan in Figueres, waar we de rest van de dag het leuke plaatsje en het museum van Salvador Dalí bekeken.
In Frankrijk waren we door het koude voorjaar te vroeg voor bloeiende zonnebloemen, maar in Spanje werd dat ruimschoots goedgemaakt.
Bij San Felíu-de-Guíxols bereiken we de kust. Waarna we langs de Costa Brava naar het zuiden fietsen. Het eerste deel van de kustweg is verrassend mooi en relatief rustig.
Nooit gedacht dat wij nog eens in Lloret de Mar zouden komen...
Ons routeboekje raadde aan om de laatste 150 km per trein af te leggen vanwege de drukke wegen, maar dat was onze eer te na. Als je zo'n eind gefietst hebt naar Barcelona, wil je ook op de fiets in de stad aankomen. En daar kregen we helemaal geen spijt van. Het grootste deel van de weg viel erg mee, het was leuk om alle bekende badplaatsen vanaf de fiets te bekijken en om Barcelona langzaam dichterbij te zien komen.
En het laatste stuk was zelfs weer een mooi fietspad langs het strand.
We hebben het gehaald!!! Na bijna 3000 kilometer fietsen, staan we voor de Sagrada Familia.
We proosten met een Sangria op deze prestatie. En op het feit dat we nog een plekje hebben gevonden voor onze tent middenin het hoogseizoen op een drukke camping aan de Spaanse kust. Trouwens voor ons ook een hele ervaring op zich.
De volgende paar dagen bekijken we Barcelona. Hier uitzicht op de stad vanaf Montjuic, waar we met een oud-collega van Gerbert naartoe klimmen.
Het is leuk en handig om de fietsen bij ons te hebben. Elke dag fietsen we de 20 kilometer van de camping naar de stad. Helaas moeten we daarbij alleen wel een stuk over de vluchtstrook van de snelweg fietsen... Maar in Barcelona zelf zijn veel mooie fietspaden.
Natuurlijk bekijken we ook Park Güell met de bijzondere, kleurige, Modernistische werken van Gaudí. Hier de mozaïekbank...
… en de Casa del Guarda.
Op 16 juli fietsen we naar het vliegveld, waar we onze fietsen inpakken voor de Transavia-vlucht naar Amsterdam. Na een jaar reizen keren we weer terug op Nederlandse bodem (in ieder geval voorlopig...)!
HET WEER
We hebben geluk gehad met het weer. Dat begon al in Nederland: toen wij op de fiets stapten werd het net zonnig en 25 tot 30 graden. In België en Luxemburg begon de temperatuur helaas wat te dalen en hadden we ook een halve dag regen, maar dat was direct wel de enige regendag tijdens de hele fietsreis!
In Zwitserland werd het weer zeer warm en zonnig, 30 tot 35 graden, heerlijk fiets- en wandelweer! Italië was met een temperatuur van slechts een graad of twintig zeker te koud voor de tijd van het jaar, maar het was wel droog en meestal zonnig. Pas in de Provence werd het met ruim dertig graden weer heerlijk warm. En dat bleef het tot in Barcelona.
BEVOLKING
De bevolking van Europa zal voor de meeste lezers van deze blog weinig geheimen kennen. Het leuke van een reis per fiets is wel dat mensen daar vaak enthousiast op reageren (veel aanmoedigingen, opgestoken duimen, applaus) en gemakkelijk een gesprek met je beginnen. Wat we wel opvallend vonden is dat er vooral in Italië en Spanje erg weinig Engels gesproken werd. Nou spreken we genoeg Spaans om in de eerste levensbehoeften tijdens het fietsen te kunnen voorzien (de weg vragen, eten kopen, een slaapplaats vinden), maar in het Italiaans was dat een grotere uitdaging.
Regelmatig kregen we ook koffie of zelfs een ontbijtje aangeboden, vaak door Nederlandse medekampeerders met wat luxere voorzieningen dan wij (“we hebben de Senseo bij ons, hoor!”). Heel erg welkom was de thermoskan koffie die we van onze Belgische buren kregen na een kille, regenachtige fietsdag in Luxemburg. En we mochten zelfs overdekt zitten bij de stacaravan.
VAN DE MENUKAART
Na tien maanden bijna alleen maar uit eten gaan, was het erg leuk om weer zelf te kunnen koken, zelfs op een één-pits campingbrandertje. En in alle landen onderweg waren geraspte kaas, wijn en stokbrood gemakkelijk te vinden, zodat we regelmatig onze favoriete kampeermaaltijd, een kaasfondue, konden eten.
Hoewel het assortiment in supermarkten over de hele wereld steeds meer op elkaar gaat lijken, is het leuke aan het fietsen door veel verschillende landen het eten van de lokale producten (baguette met Franse kaas, Zwitserse rösti, Italiaanse limoncello, Spaanse tapas). Én het voordeel van reizen per fiets is dat je zoveel energie verbruikt dat je straffeloos kunt blijven eten.
KOSTEN
Fietsen is natuurlijk relatief goedkoop, de enige kostenposten zijn eten en slapen. Omdat we vooral zelf gekookt hebben, was het eten niet veel duurder dan het in Nederland zou zijn geweest. Prijzen van supermarkten in Europa wijken niet zoveel van elkaar af. En ook kamperen met een fiets en tent is niet al te duur. De duurste camping heeft ons zo'n 25 euro per nacht gekost (hoogseizoen in Spanje) en de goedkoopste ongeveer 7 euro (camping municipal in Frankrijk).
En we hebben zelfs een paar keer gratis gekampeerd, wild of op campings die nog niet open waren.
STEMMING
Na tien maanden reizen was het leuk en bijzonder om weer even voet op Nederlandse bodem te zetten en onze familie terug te zien (bedankt allemaal voor de logeeradressen, de taxi-service en de supergezellige Hollandse avond!).
Maar na een week zonder eigen huis en auto waren we ook erg blij om op de fiets te kunnen springen voor de laatste etappe van onze reis.
Het fietsen beviel erg goed. De inspanning went snel en het is, zeker in Europa en met routeboekjes, een relaxte manier van reizen. De enige 'zorg' onderweg is het op het juiste moment vinden van een supermarkt en een camping. De geplande route was achteraf wel wat ambitieus voor het aantal dagen, waardoor we nauwelijks tijd hadden voor rustdagen en elke dag een behoorlijke afstand moesten fietsen.
Met Barcelona naderde ook het eind van ons reisjaar. Van de ene kant vonden we dit heel erg jammer en hadden we best nog een tijdje door willen fietsen. Van de andere kant was het hoogseizoen duidelijk aan het aanbreken en werd het overal steeds drukker. Tijd voor ons om naar huis te gaan!
Het was eigenlijk verrassend gewoon om van station Naarden-Bussum naar huis te fietsen om vervolgens onze behouden thuiskomst te vieren met een goed glas wijn bij onze buren in de tuin. Onze onderhuurders hadden het huis inmiddels verlaten en het stond volledig leeg op ons te wachten, met al onze spullen opgeslagen op zolder. Gelukkig stond onze matras helemaal vooraan, zodat we de eerste nacht alweer heerlijk konden slapen. De dagen daarna vond alles weer z'n eigen plek. We genoten van het hebben van een eigen douche, een koelkast, een wasmachine, een kast vol mooie en frisse kleren. Na een jaar leven met de inhoud van een rugzak was het trouwens wel confronterend om zoveel spullen te hebben.
Maar ook het leven thuis went weer snel, wat op zich helemaal niet erg is. Wel jammer is dat onze reis nu alweer onvoorstelbaar ver weg lijkt.
WIST U DAT...
HET WEER
We hebben geluk gehad met het weer. Dat begon al in Nederland: toen wij op de fiets stapten werd het net zonnig en 25 tot 30 graden. In België en Luxemburg begon de temperatuur helaas wat te dalen en hadden we ook een halve dag regen, maar dat was direct wel de enige regendag tijdens de hele fietsreis!
BEVOLKING
De bevolking van Europa zal voor de meeste lezers van deze blog weinig geheimen kennen. Het leuke van een reis per fiets is wel dat mensen daar vaak enthousiast op reageren (veel aanmoedigingen, opgestoken duimen, applaus) en gemakkelijk een gesprek met je beginnen. Wat we wel opvallend vonden is dat er vooral in Italië en Spanje erg weinig Engels gesproken werd. Nou spreken we genoeg Spaans om in de eerste levensbehoeften tijdens het fietsen te kunnen voorzien (de weg vragen, eten kopen, een slaapplaats vinden), maar in het Italiaans was dat een grotere uitdaging.
VAN DE MENUKAART
Na tien maanden bijna alleen maar uit eten gaan, was het erg leuk om weer zelf te kunnen koken, zelfs op een één-pits campingbrandertje. En in alle landen onderweg waren geraspte kaas, wijn en stokbrood gemakkelijk te vinden, zodat we regelmatig onze favoriete kampeermaaltijd, een kaasfondue, konden eten.
KOSTEN
Fietsen is natuurlijk relatief goedkoop, de enige kostenposten zijn eten en slapen. Omdat we vooral zelf gekookt hebben, was het eten niet veel duurder dan het in Nederland zou zijn geweest. Prijzen van supermarkten in Europa wijken niet zoveel van elkaar af. En ook kamperen met een fiets en tent is niet al te duur. De duurste camping heeft ons zo'n 25 euro per nacht gekost (hoogseizoen in Spanje) en de goedkoopste ongeveer 7 euro (camping municipal in Frankrijk).
STEMMING
Na tien maanden reizen was het leuk en bijzonder om weer even voet op Nederlandse bodem te zetten en onze familie terug te zien (bedankt allemaal voor de logeeradressen, de taxi-service en de supergezellige Hollandse avond!).
Maar na een week zonder eigen huis en auto waren we ook erg blij om op de fiets te kunnen springen voor de laatste etappe van onze reis.
Het fietsen beviel erg goed. De inspanning went snel en het is, zeker in Europa en met routeboekjes, een relaxte manier van reizen. De enige 'zorg' onderweg is het op het juiste moment vinden van een supermarkt en een camping. De geplande route was achteraf wel wat ambitieus voor het aantal dagen, waardoor we nauwelijks tijd hadden voor rustdagen en elke dag een behoorlijke afstand moesten fietsen.
Met Barcelona naderde ook het eind van ons reisjaar. Van de ene kant vonden we dit heel erg jammer en hadden we best nog een tijdje door willen fietsen. Van de andere kant was het hoogseizoen duidelijk aan het aanbreken en werd het overal steeds drukker. Tijd voor ons om naar huis te gaan!
Het was eigenlijk verrassend gewoon om van station Naarden-Bussum naar huis te fietsen om vervolgens onze behouden thuiskomst te vieren met een goed glas wijn bij onze buren in de tuin. Onze onderhuurders hadden het huis inmiddels verlaten en het stond volledig leeg op ons te wachten, met al onze spullen opgeslagen op zolder. Gelukkig stond onze matras helemaal vooraan, zodat we de eerste nacht alweer heerlijk konden slapen. De dagen daarna vond alles weer z'n eigen plek. We genoten van het hebben van een eigen douche, een koelkast, een wasmachine, een kast vol mooie en frisse kleren. Na een jaar leven met de inhoud van een rugzak was het trouwens wel confronterend om zoveel spullen te hebben.
Maar ook het leven thuis went weer snel, wat op zich helemaal niet erg is. Wel jammer is dat onze reis nu alweer onvoorstelbaar ver weg lijkt.
WIST U DAT...
- de fietsrouteboekjes van Benjaminse ons direct weer bekend voorkwamen van onze fietstocht naar Rome?
- dit niet in de laatste plaats te maken had met de vele fouten in de route, die al op kaartje 2 begonnen?
- het de vierde druk van het boekje betrof en we kaartje 1 niet gefietst hebben???
- er in veel landen mooie fietspaden zijn aangelegd over oude spoorbeddingen?
- dit naast heerlijk rustig fietsen, in ieder geval ook heerlijk vlak fietsen betekent?
- we in Zwitserland langs de Ricola-fabriek kwamen?
- er toevallig een oud-werknemer met ons meefietste van wie we een Ricola kregen?
- bergop fietsen met veel bagage niet heel snel gaat, maar we nu soms wel erg moeiteloos werden ingehaald?
- dit vrijwel altijd e-bikes betrof, waarvan het aantal schrikbarend en onaangenaam is toegenomen?
- net toen we voor de grap zeiden: “het enige wat nog ontbreekt is een e-mountainbike”, we er daadwerkelijk één zagen?
- we het gevaarlijkste moment van het hele reisjaar beleefden in één van de tunnels op de Simplonpas, waar wij als fietsers niet snel genoeg door de éénrichtings-werkzaamheden kwamen en daardoor bijna door een tegemoetkomende vrachtwagen werden geraakt?
- we in Domodossola lunchten op de picknickplek waar we normaal gesproken altijd met de auto stoppen als we tijdens onze (bijna) jaarlijkse Wallis-wandelweek een uitstapje naar het Lago Maggiore maken?
- we na een lange warme, fietstocht door de Italiaanse rijstvelden (!) geen drinkwater meer hadden, maar wel veel dorst?
- er precies op dat moment een bronwater-tappunt langs de kant van de weg stond?
- we in Italië veel lokale wielrenners tegenkwamen, die niet alleen enthousiaste liefhebbers van fietsen, maar ook van blonde, langharige, fietsende vrouwen bleken te zijn?
- ze Gerbert gek genoeg zelden groetten, maar José altijd zeer uitbundig, vooral als die een stukje achterop lag?
- we van Monaco weinig meer hebben gezien dan tunnels?
- we een paar keer deze tocht bijna in de Tour de France terechtkwamen en we hier in Pézenas precies een dag te vroeg waren?
- we een prachtige wildkampeerplek gevonden hadden in de Pyreneeën?
- wildkamperen meestal niet is toegestaan en we daarom vaak de tent laat opzetten en vroeg weer afbreken?
- we echter niet hadden voorzien dat de gemeente 's ochtends om kwart voor 7 al gras kwam maaien op ons veldje?
- de wegen in Noord-Spanje een stuk beter waren dan in Zuid-Frankrijk?
- er in Spanje zelfs rekening werd gehouden met fietsers, getuige het verkeersbord 'minimaal 1.5 meter afstand houden tot fietsers'?
- fietshelmen deze tocht alleen in Spanje verplicht waren?
- we blij waren dat wij maar één nacht hoefden door te brengen op campings in met name Spanje waar sommige landgenoten hun hele zomervakantie spenderen?
ONZE REIS IN GETALLEN EN UITERSTEN
We hebben 11½ maand gereisd door 23 verschillende landen. Hierbij hebben we naar schatting zo'n 42.000 kilometer over land en zee afgelegd en daarnaast nog eens 46.500 kilometer gevlogen. Hieronder volgt een greep uit de uitersten van deze reis.
L a n d e n
- langste in: Nieuw Zeeland, 50 dagen
- kortste in: Estland, 1 dag
- goedkoopste land: India, € 13.50 per persoon per dag
- duurste land: Australië, € 40 per persoon per dag
V e r v o e r
- langste reis: trein Moskou – Irkutsk, Rusland, 75 uur
- kortste reis: tuktuk hotel - bus, Nyaungshwe, Myanmar, 2 minuten
- vaakst gereisd per: bus of minibus, in totaal 127 keer (waarvan 4 slaapbussen met bedden).
- minst gereisd per: elektrisch golfkarretje, 1 keer in Pingyao, China
(daarnaast namen we nog 39 keer een boot, 29 keer een metro, 23 keer een vliegtuig, 21 keer een taxi, 19 keer een trein, 14 keer een bemo, 10 keer een pick-up, 9 keer een huurfiets, 7 keer een tuktuk en reden we 13.468 km zelf in diverse huurauto's en 2916 km op onze eigen fietsen).
W e e r
- warmste: Ayers Rock, Australië, 47°C
- koudste: Gosainkund, Nepal, -5°C
- droogste: Outback, Australië en Dubai, Verenigde Arabische Emiraten
- natste: de overstromingen in de wijk Thamel in Kathmandu, Nepal
I n t e r n e t
- duurste: Kodaikanal, India, € 0.50 per uur (de enige keer betaald internetten)
- goedkoopste: gratis wifi, vooral in Azië vrijwel overal beschikbaar
- snelste: State Library in Adelaide, Australië
- langzaamste: ET Hotel, Mandalay, Myanmar
H o t e l s
- duurste: Dubai, Verenigde Arabische Emiraten, € 48 per kamer per nacht
- goedkoopste: trektocht Langtang, Nepal (gratis)
- beste: Nananu-i-ra, Fiji
- slechtste: backpackers hostel in Melbourne, Australië
E t e n e n d r i n k e n
- lekkerste eten: dimsum bij Tim Ho Wan, Hong Kong
- minst lekkere eten: voorverpakt zoet broodje, Merpati vlucht Kupang-Alor, Indonesië
- lekkerste drinken: sparkling Shiraz, Barossa Valley, Australië
- minst lekkere drinken: met jodium gezuiverd water, trektochten Nepal en Nieuw Zeeland
PLANNING
We zijn inmiddels alweer helemaal gewend aan het leven in Nederland, aan alle voordelen en aan de nadelen. Ons huis is weer ingericht, de auto rijdt nog na een jaar stilstand, José werkt weer bij haar oude werkgever. We zijn zelfs alweer reisplannen aan het maken, nu niet voor een langere reis, maar wel voor 'gewone' vakanties.
Aan het eind van dit laatste reisverslag willen we graag iedereen bedanken die het afgelopen jaar contact met ons heeft gehouden, hetzij door onze reisverslagen te lezen, hetzij door mailtjes te sturen of met ons te (video)chatten. We hebben dit altijd erg gewaardeerd en vonden het leuk om ook aan de andere kant van de wereld van het Nederlandse leven op de hoogte te blijven.
We sluiten onze wereldreisverslagen meestal af met een toepasselijke uitspraak die betrekking heeft op de reis. Voor deze reis vonden we in Kathmandu een boekenlegger met de volgende tekst van W.H. Murray, die goed weergeeft waarom wij reizen: “The art of travel and indeed of all adventure is the art of being bold enough to enjoy life now”.
Rest ons alleen nog het opbergen van onze reis-T-shirts, een afscheidscadeautje bij vertrek, voorlopig niet meer nodig, maar wie weet komen ze ooit weer van pas!?!
Groetjes uit Naarden,
Gerbert en José
