Van 19 april tot en met 4 mei 2015 zijn wij
in Iran geweest. Dit land stond al heel lang op ons wensenlijstje. We hadden zelfs
een paar jaar geleden de reisgids al gekocht omdat we vergevorderde plannen
hadden om te gaan. Vanwege een negatief reisadvies is de reis toen niet
doorgegaan, maar begin 2015 leek Iran ons, ondanks nog steeds een negatief
reisadvies, voor toeristen juist een hele veilige bestemming. Onze omgeving
dacht daar duidelijk heel anders over, al wist niemand concreet te benoemen wat
dan wel de gevaren voor ons zouden zijn in Iran. Gelukkig hadden wij het goed
ingeschat en werd het negatieve reisadvies kort voor ons vertrek een beetje
naar de goede kant bijgesteld.
Iran is een behoorlijk groot land, waar we in
ruim twee weken lang niet alles van konden zien, dus beperkten we ons tot de
belangrijkste bezienswaardigheden die niet te dicht in de buurt van de grenzen
met de minder veilige buurlanden lagen.
Teheran – Yazd –
Shiraz – Persepolis – Esfehan – Teheran
We hebben het heel erg leuk gehad in Iran. De
mensen waren ontzettend vriendelijk, gastvrij en behulpzaam. Er was veel moois te zien, zowel op gebied van
cultuur als van natuur. Er waren niet zo veel individuele toeristen, dus we
hadden veel bekijks en aanspraak. Maar vooral was het heel bijzonder om dit
land in het echt te zien en te kunnen ervaren hoe mensen hier leven en hoe ze ondanks
de vele regels en beperkingen een leven proberen te leiden dat niet zoveel
afwijkt van het leven in het westen.
Het land was ook veel ontwikkelder dan we
ons hadden voorgesteld: alles zag er schoon en netjes uit, er waren keurige
trottoirs en prullebakken, veel parken en bloemen en het opleidingsniveau was
hoog. Eén minpunt: we zijn nog nooit in een land geweest waar zó slecht en zó
agressief gereden werd en dat wil best wat zeggen. We hebben wel vaker doodsangsten uitgestaan
in het verkeer, maar zelden of nooit zoals in Iran.
Hieronder volgt een foto-impressie van onze
reis.
Teheran ligt aan de voet van ruim 4000 meter
hoge bergen, die vanuit de stad goed te zien zijn, mits de smog niet al te
dicht is.
We bekeken er het Golestan Palace met z'n mooie tuinen en kleurige tegeltjes.
En natuurlijk brachten we ook een bezoek aan
Teheran's grote, overdekte bazaar: een labyrinth van meer dan 10 kilometer
steegjes. We doolden een paar uur rond onder het motto 'go with the flow', en zagen
niet alleen winkeltjes en restaurantjes, maar ook mooie moskeeën.
's Avonds gingen we naar het station en namen
de nachttrein naar Yazd.
Yazd is een van de oudste steden ter wereld
en we vonden een hotel in het oude gedeelte van de stad. We konden heerlijk
ontbijten in de binnentuin van het hotel.
Vanaf het dakterras van ons hotel hadden we
een prachtig uitzicht op de zandkleurige oude gebouwen, windtorens en kleurige
koepels.
We liepen door de nauwe straatjes, langs
prachtig betegelde moskeeën en tombes. De veelal turquoise tegels staken mooi
af tegen de leemkleurige huizen en muren.
Ook bekeken we het Amir Chakhmaq Complex
(zelfs
meerdere keren omdat op de hoek van het plein de beste winkel was voor Iraanse zoete
lekkernijen).
Yazd was een van de hoogtepunten van deze reis en we konden maar moeilijk afscheid nemen van de sfeer, de warmte en de prachtige combinatie van turquoise en zandkleur.
We namen een bus naar
Shiraz, een rit van zo'n 7 uur door een woestijnachtig landschap.
In Shiraz bekeken we onder andere de Vakil
moskee,
het oude fort
en de tombe van Emir Ali, waar José alleen in
chador naar binnen mocht. Gelukkig waren die bij de ingang te lenen.
's Avonds proefden we in de bazaar het
traditionele gerecht dizi,
een stoofschotel van schapenvlees, kikkererwten en groenten die aan tafel werd
fijngestampt.
Vanuit Shiraz gingen we een dag naar
Persepolis, de ruïnes van een 2500 jaar oud paleizencomplex uit het oude
Perzië.
We kwamen binnen door de indrukwekkende
Xerxes poort, ook wel Gate of All Nations genoemd.
Prachtig bewaard gebleven reliëfs.
We waren helaas niet de enige bezoekers,
Persepolis was ook een populaire bestemming voor lokale schoolreisjes.
Toen het ons te druk werd, klommen we een
stukje de heuvel op voor een prachtig en rustig overzicht van het complex.
We konden moeilijk afscheid nemen van deze prachtige,
bijzondere plek.
Met de lokale bus gingen we terug naar Shiraz
en de volgende dag met een langeafstandsbus verder naar Esfehan.
Imam Square, het één-na-grootste plein ter
wereld.
We wandelden langs de Zayandeh rivier, waar zelfs
water in stroomde (lang niet altijd het geval). We liepen door de mooie parken,
over de historische bruggen, ook een populaire activiteit bij de Iraniërs, dus
we hadden veel bekijks en aanspraak.
Ook bekeken we de Masjed-e Jameh, de grootste moskee van Iran en één van de mooiste bouwwerken.
's Avonds vonden we een sfeervol restaurant
waar we een heerlijke maaltijdsoep aten.
Na het eten gingen we nog even terug naar het
grote plein, waar het enorm druk was geworden. Het plein bleek in dit lange
weekend een populaire picknickplek, heel
gezellig.
Door het lange weekend hadden we veel moeite
om een buskaartje naar Teheran te kopen. Toen dat uiteindelijk lukte, moesten
we op stel en sprong naar het busstation, waardoor we eerder dan gepland terug
waren in Teheran. Dus we hadden tijd over voor een bezoekje aan het mausoleum
van Ayatollah Khomeini.
De laatste dag in Teheran maakten we een
prachtige wandeling in de bergen net ten noorden van de stad...
... waar we naar een mooie waterval klommen.
En toen zat onze reis er helaas alweer op. We hebben het erg leuk gehad in Iran en komen heel graag nog een keer terug in dit fascinerende land met z'n bijzonder vriendelijke mensen!